ردپای آموزش‌های خوش‌اندام در اشعار بزرگان ۲

بچه که بودم مادربزرگم قصه چوپانی رو میگفت که وقتی میخواست گله رو ببره صحرا برای چرا
مادرش بقچه نون پنیر رو که بهش داده بود و گفته بود صبر میکنی پلو میشه بعد میخوری این چوپان هم سر ظهر که گرسنه ش میشه میره سراغ بقچه ی نون و پنیر و میبینه از پلو خبری نیست همون نون و پنیری هست که مادرش براش گزاشته بود با خودش میگفت حتما زود اومدم یکم صبر میکنم که نون و پنیرم پلو بشه
تا غروب جندین بار میره و سر به بقچه نون پنیر میزنه و میبینه از پلو خبری نیست دیگه گرسنگی بهش فشار میاره و میشینه و نون و پنیرش رو با لذتتتتت میخوره
غروب وقتی برمیگرده مادرش ازش میپرسه نون و پنیرت پلو شد پسر گفت پلو نشد اما اینقد اون نون و پنیر بهم چسبید که از پلوهم خوشمزه تر بود
ویس امروز رو که شنیدم یاد این قصه مادر بزرگ افتادم گفتم برای شماهم بگم

من از وقتی دوره خوش اندام رو شرکت کردم چون نکات گرسنگی فیزیکی رو رعایت میکنم براحتی هر غذا یا خوراکی میخورم خوشمزه ترین هست
ممنونم خانم مرادی عزیز
ممنونم خانم بهرام عزیر
نکاتی که یاداوری میکنید عالی هستن
واینکه خیلی وقتها معنی درست اشعار رو شاید درک نکنیم اما اینجا خیلی قشنگ معنی و مفهوم اشعار باز میشه